تئاتر بزرگ افسوس کوش آداسی

جاذبه های گردشگری جهان - تئاتر بزرگ افسوس کوش آداسی

تصور مکانی مدرن مانند سالن های کنسرت برای جمعیتی انبوه در شهری باستانی کار دشواری است، اما شما می توانید این تصور ذهنی تان را در شهر افسوس محقق شده بدانید. هنگامی که در خیابان مرمر در حال قدم زدن هستید و بنا های باستانی بجا مانده از عصر رومیان را مشاهده می کنید، در قسمت جنوبی خیابان اثر باشکوه، عظیم و حیرت انگیز در انتظار شماست، اثری که همان تصور سالنی مدرن در عصر باستان است. تئاتر بزرگ افسوس همان مکان خیره کننده برای گردشگران می باشد.

تئاتر بزرگ افسوس از با شکوه ترین بناهای این شهر باستانی محسوب می شود. این مکان با عظمت، در شیب تپه پاناییر ، روبروی خیابان بندر واقع شده است. گردشگرانی که از قسمت جنوبی و دروازه ی جنوبی افسوس وارد شهر می شوند، تئاتر بزرگ را به راحتی می ببینند. این مکان به متعلق به دوران هلنیستی است و به طور تقریبی در قرن سوم قبل از میلاد مسیح و در زمان سلطنت لیسیماخوس از پادشاهان هلنیستی ساخته شده است. این بنای باستانی چندین بار مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت که اولین تغییرات را رومی ها در این بنا ایجاد کردند و علاوه بر توسعه ی مجموعه، سبک فعلی بنا را هم ایجاد نمودند. از این رو، تئاتر بزرگ شهر افسوس با وجود آنکه اثری هلنیستی است اما المان های معماری کلاسیک روم در این مجموعه ی باستانی شاخص است.

تئاتر بزرگ افسوس بزرگترین بنای این چنین در آناتولی به شمار می رود و از این حیث یکی از بنا های خاص کشور ترکیه است. براساس برآورد های کارشناسان، ظرفیت تئاتر بزرگ افسوس به حدود 25000 صندلی خواهد رسید و بر همین مبنا، جایگاه تماشاچیان تئاتر بزرگ دارای شصت و شش ردیف صندلی است که با دو دیازوما (پیاده روی بین جایگاه ها) به سه بخش افقی تقسیم می شود و گردشگران هنگامی که از مقابل جایگاه به این بنای تاریخی نگاه می کنند، سه طبقه جدا شده از طریق پیاده رو های بین جایگاه های تماشاچیان را خواهند دید. در قسمت پایین تئاتر بزرگ و جایگاه تماشاچیان جایگاه حضور امپراتور و دیگر اشخاص بانفوذ و مهم شهر و امپراتوری وجود داشته است و گردشگران می توانند صندلی های تکیه دار و حجاری شده ی جایگاه ویژه تئاتر بزرگ در این مکان را ببینند.

اما نمای رو به روی تماشاگران به لحاظ هنر معماری و تزئینات به کار رفته در آن مهمترین قسمت تئاتر بزرگ به شمار می رود، بنایی که با تزئینات مختلفی مانند ستون ها، طاقچه های نیم دایره ای باشکوه ، پنجره ها و مجسمه ها تزئین شده بود و پنج درب به سوی محوطه ی ارکستر باز می شدند که درب وسطی نسبت به دیگر در های این بخش بزرگتر است. که به لحاظ روانی ، به ظاهر صحنه قوت می بخشید. این مجموعه باستانی نه تنها برای کنسرتها و نمایشنامه ها بلکه برای مباحث دینی ، سیاسی و فلسفی هم مورد استفاده قرار می گرفت و یکی از بازی های مرسوم عصر روم یعنی جنگ گلادیاتور ها و نبرد آنان با حیوانات وحشی هم در این مکان اجرا می شد و این تمام آن تصور غیر ممکنی بود که گردشگران از سالنی مدرن و پیشرفته برای کارکرد هایی امروزین در دنیای باستان و گلادیاتور ها داشتند، تصویری از اعماق تاریخ.