مهمانداران به کنجکاوی شما پاسخ می گویند
به عنوان یک مسافر، زمانی که سوار هوپیما می شوید به نوعی صد در صد به خدمه ی پرواز اعتماد می کنید و حفظ جان خود را به آن ها می سپارید. با این همه اعتماد، دنیای پرواز برای بسیاری از مردم سرشار از رمز و راز است. ممکن است سؤالات زیادی به ذهن شما خطور کند اما امکان پرسیدن آن و برطرف کردن حس کنجکاوی خود را نداشته باشید. ما در 2Safar جواب خیلی از این سؤالات را برای شما آماده کرده ایم. آنت لانگ، مهمانداری که 13 سال سابقه ی پرواز دارد به انواع سؤالات شما پاسخ می گوید. با ما همراه باشید.
1. آیا مهمانداران نیز همان غذای هواپیما را می خورند؟
بله همیشه. ضمناً وقتی غذای قسمت درجه یک اضافه می آید ما با اشتیاق آن را می خوریم و بر سر آن رقابت داریم.
2. ایده آل ترین پرواز برای یک مهماندار چیست؟
بستگی دارد.خیلی از مهمانداران پرواز های داخلی را به پرواز های بین المللی ترجیح می دهند. اما عده ای نیز هستند که دوست دارند فقط در پرواز های بین المللی خدمت کنند. پس از یک پرواز طولانی مهمانداران می توانند حدود دو روز استراحت کنند و در یک کشور خارجی به خرید و تفریح بپردازند. ضمن اینکه امکان اقامت در هتل های خیلی خوب را نیز دارند. هر چه پرواز کوتاه تر باشد زمان استراحت مهمانداران نیز در فاصله ی دو پرواز کمتر است.
3. پرواز های طولانی و بین قاره ای چه تأثیری روی مهمانداران دارد؟
آن ها وقتی به خانه می رسند خسته و هلاک هستند. حتی حوصله ی چک کردن شبکه های اجتماعی یا جواب دادن به تلفن ها را ندارند. می خواهند فقط در خانه بمانند و بیست و چهار ساعت استراحت کنند.
4. مهمانداران می توانند در پرواز های طولانی بخوابند؟
بله می توانند. مثلاً وقتی پرواز چهارده ساعت است هر مهماندار چهار ساعت زمان استراحت دارد. ما ابتدا نوشیدنی را سرو می کنیم. سپس نوبت به غذا می رسد و بعد ظروف را جمع آوری می کنیم. سپس دسر را سرو کرده و مجدداً ظروف را جمع آوری می کنیم. در این هنگام زمان استراحت مهمانداران فرا می رسد. نیمی از مهمانداران به اتاق استراحت مخصوص مهمانداران می روند و به مدت چهار ساعت استراحت می کنند، در حالی که نیمی دیگر بیدار می مانند تا به نیازهای مسافران رسیدگی کنند. اتاق استراحت مهمانداران در انتهای هواپیما و بسیار کوچک است و هر تخت به تابوت شباهت دارد. با این وجود مهماندار می تواند بخوابد یا به موسیقی گوش دهد و آرامش داشته باشد.
در مورد این اتاق استراحت قوانین نانوشته ای وجود دارد. مثلاً گپ زدن با همکاران در این اتاق ممنوع است و باید سکوت را رعایت کرد. پس از پایان استراحت هر کس باید ملحفه ی خود را جمع کندو ملحفه ی تمیز برای نفر بعد بگذارد.
5. آیا مهمانداران در طول چهار ساعت استراحت شیفتی خوابشان می برد؟
بستگی دارد. من شخصاً فقط یکی دو ساعت خوابم می برد اما برخی مهمانداران طوری عمیق می خوابند که به سختی از خواب بیدار می شوند.
6. چه اتفاقی می افتد اگر شخصی در طول پرواز به شدت بیمار شود یا بمیرد؟
ما تجربه ی مرگ و میر در داخل هواپیما نداشته ایم و یا حداقل چنین چیزی اعلام نشده است.در مورد بیماری باید بگویم ما با یک شرکت پزشکی در طول پرواز در تماس هستیم و اگر حال یکی از بیماران بد شد خلبان هواپیما با پزشک این شرکت صحبت می کند و پزشک به ما می گوید که چه کنیم. ما دستگاه هایی پزشکی در هواپیما داریم که می توانیم با آن ها میزان ضربان قلب بیمار و سایر علائم حیاتی مهم را کنترل کرده و اطلاعات را با پزشک در میان بگذاریم. سپس پزشک تصمیم می گیرد که چه اقدامی برای بیمار لازم است. شاید لازم باشد هواپیما تغییر مسیر بدهد یا در یکی از فرودگاه های مسیر درخواست فرود اضطراری کند تا بیمار به بیمارستان انتقال بیابد.
به طور کلی رایج ترین وضعیت اضطراری پزشکی در طول پرواز مربوط به بیماران دیابتی می شود که هیچ چیز نخورده و نیاشامیده اند.
7. اگر بیماری در طول پرواز از دنیا برود، روی صندلی خودش باقی می ماند؟
بله! هر چند خوشبختانه من با چنین چیزی برخورد نداشته ام و کسی را هم نمی شناسم که در چنین وضعیتی گرفتار شده باشد. اما بر طبق قوانین، اگر بیماری در طول پرواز از دنیا برود پتویی روی او انداخته می شود تا احترام به فرد متوفی حفظ شود و کسی به مرده خیره نگاه نکند.
8. آیا زبانی خصوصی بین خدمه ی پرواز وجود دارد تا پیغامی که نمی خواهند مسافران بفهمند با یکدیگر رد و بدل کنند؟
بله کلماتی در این باره وجود دارد که من نمی توانم با شما در میان بگذارم. اما این کلمات خصوصی انگشت شمار هستند. ما با همکاران خود در بیشتر مواقع کاملاً عادی حرف می زنیم. کلمات خصوصی مربوط به امنیت پرواز می شوند و قابل بیان نیستند.
9. شما با مسافری که حاضر به بستن کمربندش نیست چگونه برخورد می کنید؟
گاهی در وسط پرواز چراغ بستن کمربند ها روشن است اما برخی مسافران به آن توجهی ندارند و می خواهند به دستشویی بروند. آن ها بی ادب یا نافرمان نیستند اما در آن لحظه نیاز به دستشویی دارند بنابراین از جای خود بلند می شوند و به دستشویی می روند و ما هم معمولاً کاری به کارشان نداریم. گاهی فقط تذکر می دهیم چون این موضوع در حیطه ی وظایف ما است. ما باید تذکر بدهیم تا اگر اتفاقی برای مسافر رخ داد به وظیفه ی خود عمل کرده باشیم. اما این قضیه در هنگام تیک آف و فرود جدی تر است. درهای دستشویی در این زمان قفل است و خود ما روی صندلی هایمان می نشینیم و کمربند هایمان را می بندیم. در این مواقع اجازه بلند شدن را به مسافران نمی دهیم.
اما اگر فکر می کنید مهمانداران به خاطر بسته نبودن کمربند ایمنی مسافران عصبانی می شوند باید بگویم اینطور نیست. مگر اینکه مسافر بخواهد عمداً لجبازی کرده و رفتاری زشت از خود نشان دهد.
10. در چه صورت ممکن است مسافری را از هواپیما بیرون کنید؟
چنانچه مسافر خیلی مست باشد از هواپیما به بیرون هدایت می شود چون ما نمی خواهیم با عواقب مستی او در ارتفاع سی و پنج هزار متری دست و پنجه نرم کنیم. اگرچه ممکن است چنین مسافری مزاحمتی برای کسی به وجود نیاورد اما به عنوان یک مهماندار ما باید محتاط عمل کنیم.
اگر برخوردی فیزیکی بین مسافران صورت بگیرد و پیش از تیک آف هواپیما دعوایی رخ دهد ما مسافران درگیر را از هواپیما بیرون خواهیم کرد. اما در واقع مهماندار شخصاً در این رابطه تصمیم نمی گیرد بلکه اطلاعات لازم را با کابین خلبان و سرمهماندار در میان می گذارد و آن ها تصمیم لازم را اخذ خواهند کرد. البته در این رابطه آن ها از ما مهمانداران حمایت می کنند. بیشتر خلبانان می گویند: "اگر مهماندار من با مسافری مشکل دارد، من هم با او مشکل دارم".
یکی دیگر از کارهایی که در هواپیما ممنوع است و موجب خشم خدمه ی پرواز می شود تلاش برای باز کردن در هواپیما در وسط پرواز است. طبعاً چنین کاری غیر ممکن است اما تا به حال چند بار پیش آمده که مسافری تلاش کرده در هواپیما را باز کند.
کار ما مهمانداران فقط خدمت به مسافران و آگاهی دادن به آن ها است. ما نیروی پلیس نیستیم که بخواهیم چیزی را به مسافران تحمیل کنیم. اما واقعیت این است که بر طبق قوانین مسافران باید به دستور العمل ها توجه کرده و مطیع قانون باشند. برخی کارها برای ما خط قرمز است و عبور از آن ها مسافر را در شرایط سختی قرار خواهد داد.
11. عجیب ترین چیزی که در طول پرواز شاهدش بوده اید، چه بوده است؟
من خودم شاهد این داستان نبوده ام اما یکی از مهمانداران برایم تعریف کرده است که در طول یکی از پرواز ها متوجه قطرات خونی شده که از محفظه ی بالای سر یکی از ردیف ها به پایین می چکیده است. بعداً مشخص شده یکی از مسافران سر بریده ی یک بز را ار جزایر کارائیب با خود آورده است. این اتفاق مربوط به زمانی می شود که بازرسی چمدان ها قبل از پرواز به جدیت امروزه نبوده است.
12. آیا هواپیما قبل از پرواز به خوبی تمیز می شود؟ آیا تمام میزهای کوچک مقابل مسافران گردگیری می شود؟
نه! شاید قسمت درجه یک یا بیزینس کلاس به خوبی تمیز شود اما در مورد تمام هواپیما این کار صورت نمی گیرد. می دانم که میزها هر شب تمیز می شوند اما یک هواپیما ممکن است چند پرواز در طول یک روز داشته باشد. ضمناً خدمه با یک دستمال گردگیری شروع به کار می کنند و با همان دستمال تمام میزها را تمیز می کنند!
13. در طول پرواز شاهد چه صحنه های انزجار آوری بوده اید؟
من افرادی را دیده ام که در هواپیما ناخن هایشان را کوتاه می کنند و این صحنه انزجار آور است. شاید باورتان نشود که زیاد هم اتفاق می افتد و ما نمی توانیم جلوی این افراد را بگیریم.
به طور کلی همه جا پاهای مسافران به چشم می خورد. مسافران کفش هایشان را در می آروند و پاهایشان را دراز می کنند طوری که حتی ما هنگام عبور از راهروهای تنگ هواپیما با پاهای آن ها برخورد می کنیم. چنین منظره ای طبعاً ناخوشایند است.
بعضی مسافران هم هنوز سوار هواپیما نشده و درست حسابی سر جای خود ننشسته اند دستور نوشیدنی و غیره می دهند. کافی است هواپیما ده دقیقه تأخیر داشته باشد که طلبکار هم باشند.
گاهی برخوردهای مسافران در هنگام سوار شدن به هواپیما نیز ناراحت کننده است. ما آنجا می ایستیم و لبخند بر لب به همه خوش آمد می گوییم اما برخی مسافران به ما حتی نگاه نمی کنند و تظاهر می کنند صدای ما را نشنیده اند. بی توجه عبور می کنند و می روند.
برخی مسافران نیز ساک های بزرگ تر از حد مجازشان را در محفظه ی بالای سر به زور جا می دهند و وقتی ما می خواهیم در محفظه را ببندیم، بسته نمی شود. آن ها اصلاً توجهی نمی کنند و انتظار دارند مهماندار این مشکل را حل کند. در حالی که این وظیفه ی مسافر بوده که ساک بزرگش را تحویل قسمت باربدهد و با خود داخل هواپیما نیاورد.
14. آیا از زنگ زدن مسافران برای صدا کردن مهماندار ناراحت می شوید؟
گاهی بله به خصوص وقتی چند لحظه قبل از جلوی صندلی مسافر عبور کرده ایم. گاهی پیش می آید که ما سه مرتبه راهرو را طی کرده ایم تا زباله های مسافران را بعد از غذا جمع آوری کنیم. به محض اینکه کارمان تمام می شود مسافری زنگ میزند و از ما می خواهد زباله هایش را ببریم. اما اگر مسافر از زنگ با ملاحظه استفاده کند هیچ اشکالی ندارد. به هر حال گاهی زنگ زدن ضروری است. مثلاً اگر شما بیمار دیابتی باشید و به مشکلی بربخورید هر تعداد بار که مایل هستید می توانید زنگ را بزنید و مهماندار را صدا کنید یا اگر روی صندلی کنار پنجره نشسته اید و مسافرهای صندلی های کنار شما خواب هستند، طبعاً برای درخواست یک لیوان آب باید زنگ بزنید.
در پرواز های طولانی وقتی چراغ کمربند ها خاموش است بهتر است مسافر خودش قدم بزند و به مهمانداران رجوع کند چون برای ایجاد گردش خون در پاهایش این کار ضروری است.
به طور کلی برای درخواست های غیر ضروری یا کارهایی که خود مسافر می تواند از جای خود بلند شده و انجام دهد، اگر چه زنگ زدن مجاز است اما مهماندار خوشحال نخواهد شد.
15. اگر مسافران بکوشندبا رشوه دادن شکلات یا مجله به قسمت درجه یک بروند، چه برخوردی می کنید؟
ما از دریافت هدیه خوشحال می شویم اما کسی را به قسمت درجه یک نمی بریم. اگر کسی به من شکلات تعارف کند با خوشحالی می پذیرم و آن را با همکارانم تقسیم می کنم. مجله نیز برای اوقات استراحت ایده ی خوبی است اما از آپگرید شما به درجه یک معذورم!
16. اگر مسافری سرخود صندلی خود را عوض کند و در جای بهتر بنشیند چه می شود؟
این اتفاق زیاد رخ می دهد. ما در قسمت اقتصادی هواپیما دو نوع صندلی داریم. برخی صندلی ها بهتر هستند و فضای بیشتری برای پاها دارند. صندلی های بهتر گران تر هستند و اگر مسافری پول صندلی ارزان تر را داده باشد و بخواهد روی صندلی بهتر بنشیند باید هزینه ی مابه تفاوت را پرداخت کند و در غیر این صورت ما او را بلند خواهیم کرد. در واقع این کار وظیفه ی من است و چه بخواهم چه نخواهم مجبور به انجامش هستم.
17. آیا قانونی در هواپیما وجود دارد که بیشتر مسافران از آن بی اطلاع باشند؟
بر اساس قوانین،پوشش پنجره های قسمت خروج اضطراری همیشه باید بالا باشد تا در صورتی که مهماندار مجبور به باز کردن درها شد بتواند به سرعت وضعیت بیرون را بررسی کند و مثلاً از وجود آتش سوزی، آب یا کوهستان در بیرون مطلع شود. از آن جا که این بررسی باید در نهایت سرعت صورت گیرد لازم است پوشش پنجره در تمام مدت بالا باشد.
18. چقدر شغل شما روی روابطتان تأثیر می گذارد؟
کسی که تصمیم می گیرد مهماندار شود باید بداند دیگر نمی تواند برای گذراندن تعطیلات در کنار خانواده برنامه ریزی کند. من بیشتر تعطیلات کریسمس را دور از خانه بوده ام. ما مجبوریم به هر جایی که شغلمان ایجاب می کند سفر کنیم و یک زندگی معمولی نداریم. ما خیلی از تعطیلات و وقایع مهم را از دست می دهیم و نمی توانیم مثلاً در مراسم فارغ التحصیلی عزیزانمان شرکت کنیم. اما خانواده هایمان به این شرایط خو می گیرند و توقعی از ما ندارند. مثلاً فرزندان من در ساحل ویرجینیا زندگی می کنند. در تعطیلات شکرگزاری سال گذشته من به آن جا رفتم و شام عید شکر گزاری را در بعد از ظهر صرف کردیم و بعد با عجله به واشنگتن دی سی برگشتم تا به پرواز بعدی برسم. این زندگی ماست و مجبوریم با خود را با آن تطبیق دهیم.
برای آن هایی که مجرد هستند نیز شرایط قرار گذاشتن با نامزد و جدی کردن رابطه آسان نیست مگر آن که طرف مقابل به خوبی شرایط زندگی ما را درک کند و با آن کنار بیاید.