مکان های ممنوعه در دنیا

مکان هایی در دنیا هستند که هیچ کس اجازه ی پا گذاشتن به آن ها را ندارد یا در گذشته ای نزدیک چنین بوده است و امروزه با وضع محدودیت های خاص، اجازه ی بازدید مختصری داده می شود. به نظر شما دلیل ممنوعه بودن بازید از یک مکان چیست؟ تقدس، اسرار ملی و یا تشعشات اتمی؟ در این مقاله اینگونه اماکن اسرارآمیز را به شما معرفی می کنیم. اگر قصد ماجراجویی دارید امکان سفر به این مکان ها را در آینده در نظر بگیرید. شاید مثل چرنوبیل که بازدید از آن در سال های قبل ممنوع بود و امروزه تورهایی با رعایت نکات ایمنی از آن بازدید می کنند، شما نیز بتوانید در سال های بعد از این اماکن پر رمز و راز دیدن کنید. با2Safar همراه باشید.

1. جزیره ی مار، برزیل

این جزیره خانه ی جمعیت انبوهی از سمی ترین و خطرناک ترین مارهای جهان است. سم مار افعی دو سر طلایی به قدری زهرآلود است که گوشت بدن انسان در اطراف نیش حشره مانند آن که اسید رویش پاشیده باشند ذوب می شود. معروف است در بخش هایی از جزیره به ازای هر متر مربع یک مار جود دارد. به دلایل ایمنی مقامات برزیل اجازه بازدید از این جزیره را به هیچ توریستی نمی دهند. فقط محققان و جانورشناسان به همراه پزشک اجازه ی بازدید از جزیره را دریافت می کنند.

2. منطقه ی حائل زیر نظر سازمان ملل، قبرس

ارتش ترکیه در سال1974 به قبرس حمله کرد و موجب ایجاد جنگ داخلی در قبرس میان ساکنین ترکی و یونانی جزیره شد. پس از اعلام آتش بس و پایان جنگ، سازمان ملل منطقه ای در پایتخت قبرس، نیکوزیا را منطقه ی حائل میان این دو گروه اعلام کرد. در این منطقه هیچ کس حق تردد ندارد و دیوارها ی حائل، منطقه ی ترک نشین در شمال قبرس را از منطقه ی یونانی نشین جنوب جدا ساخته اند. در بین این دیوار حائل خانه ها و مغازه های متروک وجود دارد. برخی مناطق نزدیک این دیوار به مدت دهه ها دست نخورده باقی مانده اند و هیچ انسانی به آن ها نزدیک نشده است.

3. چرنوبیل، اوکراین

در 26 آوریل 1986 یکی از بزرگ ترین فجایع تاریخ در نیروگاه اتمی چرنوبیل اوکراین که در آن زمان بخشی از خاک اتحادیه جماهیر شوروی به شمار می رفت به وقوع پیوست. این اتفاق فجیع ترین حادثه ی اتمی تاریخ به شمار می رود و دلیل آن اشتباه انسانی بوده است. به علت انفجار در یکی از رآکتورهای این نیروگاه اتمی، مواد رادیواکتیو در بخش بزرگی از شوروی و غرب اروپا پخش شد. تخمین میزان تلفات این فاجعه آسان نیست اما کارشناسان معتقدند حدود نهصد هزار تا یک میلیون نفر به دلیل این حادثه دچار سرطان شدند. پس از وقوع این حادثه ی تلخ و باورنکردنی، شهر چرنوبیل در مجاورت نیروگاه به سرعت و در عرض چند ساعت تخلیه شد. ساکنان شهر تمام زندگی خود را بر جای گذاشتند و رفتند و هرگز بازنگشتند. امروزه سی سال پس از این حادثه همچنان پروژه های پاکسازی منطقه در جریان است. دانشمندان معتقدند این منطقه تا بیست هزار سال آینده قابل سکونت نخواهد شد. امروزه تورهایی برای گردش در چرنوبیل فعالیت می کنند اما مدت زمان تورها کوتاه است زیرا در صورت بیشتر ماندن احتمال آلودگی به مواد رادیو اکتیو وجود دارد.

4. آرامگاه کین شی هانگ، چین

کشاورزان برای نخستین بار آرامگاه نخستین امپراطور چین، کین شی هانگ را در سال 1974 کشف کردند. از آن پس باستان شناسان حدود دو هزار مجسمه ی سرباز گلی را در این منطقه پیدا کردند و انتظار می رود هشت هزار مجسمه ی دیگر نیز وجود داشته باشد. با وجود عملیات حفاری، دولت چین نزدیک شدن به قبر مرکزی که جسد کین شین هانگ در آن دفن شده است را برای باستان شناسان ممنوع اعلام کرده است. این قبر به 210 سال قبل از میلاد مسیح تعلق دارد. دلیل ممنوعیت این منطقه از سوی دولت چین از یک سو احترام به مرده و از سوی دیگر نگرانی بابت آسیب رساندن به آثار باستانی است. مقامات چینی مطمئن نیستند تکنولوژی های حفاری امروزی به حد کافی رضایت بخش باشد. شاید در آینده و پیشرفت در حفاری، قانون ممنوعیت نزدیک شدن به آرامگاه لغو شود.

5. منطقه 51، نوادا، ایالات متحده

دولت ایالات متحده تا سال 1992 قبول نمی کرد که چنین منطقه ای در خاک کشورش وجود دارد تا اینکه مدارکی که در سال 2013 عرضه شد خبر از پایگاه نظامی نوادا می داد. مقامات در مورد اینکه چه نوع فعالیت ها و تحقیقاتی در این پایگاه صورت می گیرد سکوت کرده اند اما شایعات حاکی از تحقیقات بر روی موجودات فضایی است. این منطقه ی صحرایی فقط در نقشه ی گوگل قابل دیدن است زیرا نیروهای امنیتی به کسی اجازهی ورود به این منطقه را نمی دهند. بازدید کنندگان ویژه پس از گذر از چک های امنیتی با هواپیمایی که پوشش پنجره هایش بسته است به این منطقه رفت و آمد می کنند.

6. جزیره ی سنتینال شمالی، هند

در خلیج بنگال جزایر آندامن و نیکوبار وجود دارند. بیشتر این مناطق جزء خاک هند هستند. قبیله سنتینال به مدت شصت هزار سال است در جزیره ی سنتینال شمالی زندگی می کنند و یکی از آخرین جوامع بازمانده در دنیا هستند که در منطقه ای کاملاً جدا و به دور از بقیه به زندگی ا دامه می دهند. در سال 2006 قایق دو ماهیگیر به ساحل جزیره ی سنیتال نزدیک شد و مردم این جزیره بلافاصله هر دو ماهیگیر را به قتل رساندند. از آن پس داستان های دیگری نیز از تیراندازی مردم جزیره به هلی کوپتر های در حال عبور گزارش شده است. از آن جا که مردم جزیره در تماس با سایر نقاط دنیا نیستند، از بیماری ها نیز در امان مانده اند و راه دادن غریبه ها به جزیره ممکن است برای آن ها خطرناک و مرگبار باشد و از این رو آن ها در تلاش هستند به هیچ غریبه ای اجازه ی نزدیک شدن به خاک خود را ندهند.