ناگفته های خلبانان در رابطه با پرواز - قسمت ششم

آیا دوست دارید از پشت صحنه ی پرواز بیشتر بدانید و به اطلاعات ویژه ای که خلبانان دارند پی ببرید. با 2Safar همراه باشید.

هواپیما ها معمولاً سوخت ذخیره ندارند.

این موضوع شایعه نیست بلکه واقعیت دارد. هواپیما ها باید سوخت اضافه به همراه داشته باشند تا اگر به دلیلی مجبور به تغییر مقصد شدند و به جای دور تری پرواز کردند با کمبود سوخت مواجه نشوند. این مسئله در قاره ی اروپا اصلاً رعایت نمی شود و اغلب ایرلاین های اروپایی سوخت اضافه به همراه ندارند. به نظر می رسد اروپایی ها همان طور که در منازل خود در مصرف سوخت صرفه جویی می کنند، در صنعت هوایی خود نیز به همان شکل عمل می نمایند. دلیلش هم مشخص است: صرفه جویی در هزینه ها! البته خود ایرلاین ها این موضوع را تکذیب می کنند اما نتایج تحقیقات چیز دیگری نشان می دهد.

خلبانان مشکلاتی که در پرواز پیش می آید را کوچک جلوه می دهند تا مسافران نترسند.

خلبانان قرار نیست هر مشکلی پیش می آید را با مسافران در میان بگذارند و آن ها را بی جهت نگران کنند. حتی در صورت بروز مشکلی که چاره ای جز اطلاع دادن به مسافران نیست، آن ها محتاط عمل کرده و سعی می کنند مسئله را کوچک جلوه بدهند. مثلاً یک فرود اضطراری یا تغییر مقصد چیزی نیست که بشود از مسافران پنهان کرد. اگر شرایط جوی طوری نا مساعد باشد که دید خلبان به صفر برسد به مسافران گفته می شود که هوا کمی مه آلود است. اگر چیزی در هواپیما از کار بیفتد نیز صرفاً یک مشکل فنی کوچک گزارش می شود.

شما به عنوان مسافر بهتر است هر توضیحی خلبان می دهد بپذیرید و به قوه ی تخیل خود زیادی پر و بال ندهید. واقعیت این است که هر چه کمتر بدانید بهتر است.

ایرلاین ها طول پرواز را کمی طولانی تر از واقعیت اعلام می کنند که مسافر همیشه حس کند به موقع رسیده است.

اگر از خود می پرسید چرا پرواز ها در گذشته کوتاه تر از امروز بوده اند در حالی که صنعت هوایی روز به روز در حال پیشرفت است، پاسخش ساده است: ایرلاین ها طول پرواز را طولانی تر به مسافرین اعلام می کنند تا تأخیر های احتمالی به چشم نیاید. مثلاً اگر پروازی قرار است یک ساعت طول بکشد یک ساعت و پانزده دقیقه اعلام می شود تا در صورت تأخیر مسافر همچنان احساس کند به موقع رسیده است. یکی از دلایلی که پرواز زودتر از زمان اعلام شده به مقصد می رسد نیز همین تایم نادرست اعلام شده برای پرواز است.

بیشتر خلبانان در آمدی معمولی و متوسط دارند.

خلبان هواپیمای مسافر بری بودن شغل با کلاسی است و معمولاً پر در آمد نیز تلقی می شود اما الزاماً اینگونه نیست و خلبانان تازه کار مانند سایر خدمه ی پرواز درآمدی معمولی دارند. خلبانان و خدمه ی پرواز فقط در ازای زمان پرواز خود حقوق می گیرند و حتی تأخیر ها و انجام وظایف قبل از پرواز جزء ساعات کاری شان محسوب نمی شود. البته این در مورد تمام خلبانان صدق نمی کند و آن هایی که بالا تر از پانزده سال سابقه دارند حقوق سالیانه 100 تا 110 هزار دلار دریافت می کنند.