اين رفتار ها از سوي توريست ها واقعاً ناخوشايند و آزار دهنده هستند - قسمت سوم

اين رفتار ها از سوي توريست ها واقعاً ناخوشايند و آزار دهنده هستند - قسمت سوم

برخي رفتار هاي شما در سفر ناخواسته براي ديگران آزار دهنده و توجیه ناپذیر هستند. در واقع اين رفتار ها نه تنها مردم بومي که ساير توريست ها را نيز ناراحت خواهد ساخت. در اين مقاله به معرفي برخي از اين عادات و رفتار ها مي پردازيم تا اگر در زمره ي افرادي هستيد که ناخواسته مرتکب آن ها مي شويد نسبت به رفتارتان آگاهي بيشتري به دست آورده و در سفر هاي بعد اين رفتار ها را تکرار نکنيد.

کسانی که دائم گوشی به دست هستند.

افراد گوشی به دست در زندگی معمولی هم اعصاب خرد هستند چه برسد به سفر. طبیعتاً گوشی هوشمند در سفر برای گرفتن عکس، چک کردن نقشه، سرچ در اینترنت و این قبل کار ها لازم است اما انتظار می رود به غیر از این موارد گوشی خود را کنار بگذارید و از سفر خود لذت ببرید. کافی است یک محاسبه ی ساده انجام داده و هزینه ای که برای سفر کرده اید تقسیم بر تعداد روز های سفر کنید. در نتیجه متوجه می شوید جدا از ارزش معنوی، هر روز سفر شما چقدر برایتان گران تمام شده است. آن وقت شاید راضی شوید گوشی را کنار گذاشته و دست از سر اینستاگرام و یوتیوب و سایر شبکه های اجتماعی بردارید! اگر با تور سفر کنید و با عده ای همسفر شوید، حتماً بین آن ها چند نفر گوشی باز پیدا می شود. به رفتار این افراد دقت کنیدو ببینید چطور سرشان تمام مدت در گوشی است و از سفر چیزی نمی فهمند. بعد می توانید درک کنید که خودتان هم وقتی دائم با گوشی سرگرم هستید از بیرون همین شکلی به نظر می رسید.

کسانی که آشغال می ریزند.

صنعت تورسیم قرار است با خود رونق اقتصادی و فرهنگی به دنبال داشته باشد و موجب بهبود شرایط زندگی در نقاط مختلف شود، نه اینکه با تخریب و آسیب همراه باشد. متأسفانه برخی مردم در سفر به هیچ وجه مسئولیت پذیر نیستند و تصور می کنند چون آن جا کشور خودشان نیست اهمیتی ندارد با محیط زیست چگونه رفتار می کنند. به طور مثال این افراد وقتی می خواهند زباله ای را داخل سطل بندازند به سطل های بازیافتی که شهرداری ها در کنار سطل های زباله گذاشته اند بی توجه هستند، حتی اگر در شهر خودشان زباله ها را به دقت تفکیک می کنند. نمونه ی دیگر استفاده ی بی رویه از پلاستیک است که در سفر بیشتر اتفاق می افتد. اگر نمی خواهید در زمره ی این افراد باشید در طول سفر به جای آن که دائم از بپرسید مقصد به شما چه تفریحات و خاطراتی خواهد داد، فکر کنید که شما چه تأثیری می توانید از خود به جای بگذارید.

کسانی که نمی خواهند هیچ جای دیدنی یا واقعه ای را از دست بدهند.

یک سندروم وجود دارد به نام "ترس از جا ماندن از وقایع" یا "ترس از دست دادن چیز های خوب". خیلی از ما بدون اینکه آگاه باشیم به درجاتی از این سندروم مبتلا هستیم. نمونه اش را در سفر می شود به خوبی مشاهده کرد. برخی مردم با نوع حرص مصر هستند هیچ رویداد یا تفریحی را از دست ندهند. این افراد معمولاً تمام انرژی خود را در سفر مصرف می کنند، صبح ها زود تر از همه بیدار شده و شب ها دیر تر از همه به خواب می روند و با رفتار خود موجب آزار اطرافیان و همسفران خود هستند. اگر این ویژگی ها را در خود می بینید بدانید که به این سندروم مبتلا هستید و فکری به حال درمان خود کنید.