ایرلاین ها به اندازه ی سابق دوست داشتنی نیستند
ایرلاین ها به اندازه ی سابق دوست داشتنی نیستند
با وجود پیشرفت هایی که در ایرلاین های مختلف صورت گرفته است و خدمات گوناگونی که به مسافران ارائه می شود، همچنان شاهد این هستیم که مسافران حسرت گذشته را می خورند و معتقد هستند ایرلاین ها سابقاً مهربان تر و دست و دل باز تر بوده اند. بر طبق نظر سنجی هایی که از مسافران ایرلاین های مختلف صورت گرفته است، اغلب آن ها دلتنگ خاطرات پرواز های گذشته و دهه های قبل هستند.
بیشترین دلتنگی که 40 درصد شرکت کنندگان در نظر سنجی به آن اشاره داشته اند، برای بازدید از کابین خلبان بوده است که امروزه خیلی کمتر صورت می گیرد و به دلیل بالا رفتن تدابیر امنیتی، امروزه ایرلاین ها به ندرت اجازه می دهند مسافری از کابین خلبان بازید کند.
از دیگر آیتم هایی که مسافران ذکر کرده اند، پخش کردن آب نبات در هنگام تیک آف بوده است. شاید به نظر خنده دار بیاید اما 16 درصد از شرکت کنندگان دلتنگ آن آب نبات ها هستند. حتی یک نفر از هر پنج نفر دلتنگ بلیط های لاتاری یا سایر محصولاتی شده اند که سابقاً در هواپیماها برای فروش عرضه می شده است.
در میان دو هزار و پانصد شرکت کننده در این نظر سنجی که توسط سایت اسکای اسکنر صورت گرفته است، گزینه های زیر از جمله خدماتی ذکر شده اند که دیگر در پرواز ارائه نمی شوند و مسافران همچنان خواهان آن ها می باشند:
1. بازدید از کابین خلبان
2. ارائه ی بلیط لاتاری و سایر محصولات جانبی برای فروش (21%)
3. توزیع آب نبات در هنگام تیک آف هواپیما (16%)
4. وجود قسمت مخصوص کشیدن سیگار (13%)
5. خلبان هایی که کلاه بر سر داشتند (4%)
6. مهماندارانی که به رنگ نارنجی آرایش می کردند (1%)
سایر پاسخ هایی که تنها تعداد کمی از مسافران به آن اشاره داشته اند شامل "برش لیمو در نوشیدنی" و"صدای غرش موتور هواپیما در هنگام تیک اف" بوده است. به گفته ی این مسافران هواپیماهای امروزی زیاد از حد بی سر و صدا هستند!
به گفته ی مدیر روابط عمومی اسکای اسکنر، افزایش بودجه ی ایرلاین ها بدون شک امر مثبتی است که موجب کاهش نرخ بلیط هواپیماها شده است و امروزه پرواز با هواپیما برای افراد بیشتری در مقایسه با گذشته مقدور است. همچنین افزایش موقعیت های شغلی و امکان بیشتر تبادل فرهنگی از دیگر مزایای این افزایش بودجه و کاهش نرخ بلیط است. با این وجود، ما بدون شک دوران طلایی پرواز را پشت سر گذاشته ایم.
او می گوید: " من به خوبی به خاطر دارم چطور مادرم بهترین لباس ها را بر تن من و خواهرم می کرد تا سوار هواپیما شویم. در آن زمان سوار شدن بر هواپیما یک موقعیت خاص به شمار می رفت و احساس منحصر به فردی در انسان ایجاد می کرد. امروزه مردم اهمیت چندانی به پرواز نمی دهند و برایشان تبدیل به یک اتفاق عادی و بی اهمیت شده است. پسر من که هنوز دو سال هم ندارد تا کنون بارها سوار هواپیما شده است و من شک دارم او هرگز نگاه مرا به هواپیما و تجربه ی پرواز داشته باشد. برای او سوار شدن بر هواپیما یک امر عادی و پیش پا افتاده خواهد بود".