آگراسن کی بائولی دهلی هند - قسمت اول

جاذبه های گردشگری جهان - آگراسن کی بائولی دهلی هند - قسمت اول

دهلی در قلب سرزمینی تاریخی قرار گرفته، که رخ داد های بسیاری را از گذرانیده است، بسیاری از مکان ها و بناهایی که در شهر دهلی معرفی کردیم و در ادامه سفرمان به این شهر رویایی خواهیم دید، از تاریخچه مشخصی برخورداند، کتیبه ها، سنگ نوشته ها، تصاویر و متون تاریخی چگونگی ساخت ، ویرانی و مرمت آنها را بازگو کرده اند و گردشگران امروزه در دهلی با جاذبه های تاریخی متعددی رو به رو هستند که هر کدام از آنها می شناسند و با تاریخ هندوستان و دهلی و حتی مناطق و کشور های اطراف آشنا می شوند، اما برخی از بنا ها و مکان ها هستند که از چگونگی ساخت، دلیل ایجاد، تاریخ شکل گیری آن خبری نیست و در متون نوشته های مختلف تاریخی به آنها اشاره نشده، مکان هایی راز آلود با داستان ها و شایعه هایی که مردم محلی مثل همیشه برای این چنین مکان هایی می سازند و شاید برخی از این مکان ها را هم این شایعه ها جذاب تر می کند.

اگر در شهر دهلی دنبال چنین مکان رازآلودی هستید و در کنار آن می خواهید بنایی زیبا را ببینید و از تماشای آن لذت ببرید، بهتر است با ما همراه باشید تا با آگراسن کی بائولی آشنا شویم. آگراسن کی بائولی بر اساس مطالعات صورت گرفته ی باستان شناسان اثری متعلق به دوران گورکانی است و این شاید تنها اطلاعات دقیق در خصوص این بنا باشد. از دیگر مشخصات این بنای راز آلود، کارکرد آن بوده که بر اساس ساختار شکل گیری و همچنین از اسم اش پیداست که این بنا یک آب انبار بوده که به آن پانی انبار گفته می شود.

اما روایت های متعددی در خصوص این مکان وجود دارد برخی این بنا را به اسطوره های هندی متصل می کنند، که مهاراجا آگراسن دستور ساختش را صادر می کند، آگراسن پادشاه افسانه ای هندوستان است که شهر آگرا را بنا کرد و دستور او مبنی بر ذبح نکردن حیوانات اورا بیشتر مشهور کرده است. به همین خاط ساخت این آب انبار هم بر اساس برخی روایت های شفاهی در دهلی به او نسبت داده می شود. برخی هم بر این باورند که این مکان آب انبار نبوده و در قرون اخیر در مرمت های صورت گرفته به آب انبار تبدیل می شود و تاریخ تبدیل این بنا به آب انبار را در دوران حکومت تغلقیان می دانند، که البته برای این روایت هم سند مشخصی وجود ندارد.

اما همان طور که از اسمش پیداست، بائولی ( اولی ، باوادی ، واو ، واودی ، واوادی، بائودی و بائوری) به معنای چاه های پلکانی یا معابد آبی است که در ریشه ی آن را می توان در زبان سانسکریت و اردو پیدا کرد و چاه پله را می توان همان آب انبار یا قنات دانست، که در فصل های پر باران با هدایت آب باعث انبار آب می شد و تابستان منبع تامین آب منطقه بود. عده ای از مسلمانان دهلی هم بر این باورند که این مکان پر رمز و راز تنها آب انبار و وضو خانه ی مسجد منطقه بوده که در نزدیکی آگراسن کی بالی می توان خرابه های مسجدی قدیمی را دید، اما این تصور هم تنها یک روایت شفاهی است. در ادامه آخرین روایت و شاید ترسناک ترین روایت این مکان تاریخی را برای شما خواهیم گفت.