کشور هایی که از توریست ها استقبال نمی کنند

همه ی ما از فواید بی شمار رونق صنعت توریسم مطلع هستیم و می دانیم اقتصاد بسیاری از کشور های دنیا مانند تایلند بر صنعت توریسم استوار است. کشور های مختلف می کوشند با تبلیغات گسترده بر روی ظرفیت های گردشگری خود توریست های بیشتر را جذب کرده و برای مردم خود رفاه بیشتری به ارمغان بیاورند. با این وجود همه ی کشور ها از ورود توریست ها استقبال نمی کنند و در واقع معتقد هستند توریست بیش از آن که به اقتصاد کشورشان کمک کند می تواند آسیب زننده باشد. این آسیب ها شامل آسیب های فرهنگی، ایجاد ازدحام و مزاحمت برای مردم بومی، آسیب به میراث تاریخی و فرهنگی، آلوده ساختن محیط زیست و استفاده ی بی رویه از منابع کشور میزبان و غیره است. در این مقاله کشور هایی را معرفی می کنیم که مدت هاست دیگر از توریست ها استقبال نمی کنند و اگر چه همچنان برخی از آن ها جزء پر بازدید کننده ترین کشور های جهان هستند، اما از اینکه مورد انتخاب توریست ها قرار می گیرند خوشحال نمی شوند. با 2Safar همراه باشید.

ژاپن

ژاپن کشوری پر جمعیت اما بسیار کوچک است. در طول تاریخ ژاپنی ها همیشه برای زمین جنگیده اند و همچنان نیز از مشکل تراکم جمعیت زیاد رنج می برند. از سویی دیگر جاذبه های توریستی ژاپن به قدری زیاد است که مانند یک آهنربا گردشگران را از سرتاسر جهان به سوی خود می کشد.

ژاپنی ها از هجوم توریست ها در دهه ی ها اخیر به کشورشان چندان خوشحال نیستند. آن ها معتقدند کشورشان به حد کافی بزرگ نیست که بتواند جایی هم به توریست ها اختصاص دهد. ضمن اینکه ژاپنی ها ملتی هستند که به شدت به نظم و روتین زندگی خود اهمیت می دهند. مثلاً آن ها از اینکه رستوران های محلی توریست ها را در اولویت قرار می دهند یا غذای آن ها را روزدتر سرو می کنند ناراضی هستند.

ایسلند

ایسلند از جمله ی کشور هایی است که در سال های اخیر رشد قابل توجهی در صنعت توریسم داشته است. در واقع این کشور تبدیل به دیزنی لند بزرگسالان شده است و مردم برای سفر های ماجراجویانه و هیجان انگیز خود آن را انتخاب می کنند. با این وجود مردم بومی این کشور چندان از این تغییرات استقبال نکرده اند. از نظر آن ها این افزایش تعداد توریست موجب آسیب به محیط زیست بکر این کشور می شود و در زندگی مردم بومی نیز اختلال ایجاد می کند.

ایتالیا

ایتالیا سرزمینی عاشقانه است و جاذبه های توریستی فراوانی دارد. شهر ونیز سال های سال است که از محبوب ترین مقصد های توریستی جهان به شمار می رود و نامش در فهرست اکثر جهانگردان به چشم می خورد. علیرغم این محبوبیت، این شهر جادویی دیگر از هجوم توریست ها استقبال نمی کند. واقعیت این است که توریست ها به قدری ونیز را شلوغ کرده اند که بیش از نیمی از ساکنان بومی شهر در حال ترک این شهر و مهاجرت به جای دیگری هستند. سرنوشت ونیز می تواند درس عبرتی برای سایر نقاط توریستی دنیا باشد که بدانند چگونه تعدد بیش از حد گردشگر می تواند موجب آسیب، تخریب و اختلال در روند زندگی مردم شود.

اروگوئه

اروگوئه کشوری است که بین دو کشور توریستی معروف، برزیل و آرژانتین، ساندویچ شده است. اگر دلیل اینکه چرا نام این کشور در این لیست است را می پرسید باید گفت اروگوئه جاذبه های توریستی چندانی ندارد. اگر چه مانند سایر کشور های آمریکای جنوبی اروگوئه طبیعتی زیبا دارد اما به نظر نمی رسد این کشور تلاشی در راه جذب توریست کند و بیشتر مایل است با جمیعیت سه و نیم میلیون نفری اش از مزاحمت خارجی ها در امان باشد.

کرواسی

کرواسی در سال های اخیر به موفقیت فوق العاده ای در صنعت توریسم رسیده است و این موفقیت دلایل متعددی دارد. از فیلم برداری سریال محبوب بازی تاج و تخت گرفته تا محبوبیت شهر قدیمیِ دوبرونیک و دریای سحر آمیز آدریاتیک. شهر دوبرونیک به تنهایی پذیرای 10 هزار توریست در روز است و این امر سبب شده تعداد ساکنین شهر از 5000 نفر در سال 1991 به 1157 نفر در سال 2018 برسد. علت این کاهش جمعیت عمدتاً به ازدحام توریست ها و اختلالی که در روند عادی زندگی مردم ایجاد کرده اند بر می گردد.

فرانسه

مردم از سرتاسر جهان به خاطر هنر، معماری، تاریخ، مد و غذا به فرانسه سفر می کنند. پایتخت این کشور، پاریس بیش از ظرفیتش پذیرایی توریست است و مردم بومی کم کم صبرشان لبریز شده است. طوری که بسیاری از مردم پاریس فقط به زبان فرانسوی صحبت می کنند و هیچ اهمیتی نمی دهند که مخاطبِ خارجی زبانشان را متوجه می شود یا نه. آن ها حتی اگر هم بتوانند از زبان انگلیسی استفاده نمی کنند و معتقدند این وظیفه ی توریست ها است که زبان فرانسوی را بیاموزند.

دانمارک

تعداد توریست های دانمارک سال به سال افزایش می یابد، به خصوص در شهر کپنهاک تعداد توریست ها از دو برابر تعداد مردم بومی بیشتر است. جمعیت کپنهاگ 600 هزار نفر است در حالی که تعداد توریست ها یک میلیون و 600 هزار نفر تخمین زده می شود. یکی از نکات مهم در ارتباط با دانمارکی ها این است که آن ها به شدت به قوانین و مقررات پایبند هستند و از اینکه توریست ها این قوانین را زیر ا می گذارند متنفرند. اخیراً برای هتل ها و سایر مراکز توریستی قوانینی وضع شده است که از اردحام توریست ها در این شهر جلوگیری شود.

آلمان

آلمان حال و هوایی دارد که با تمام کشور ها فرق می کند. انگار نسیم آزادی در این کشور می وزد. یکی از اصلی ترین دلایل ازدحام توریست ها در این کشور، به خصوص پایتخت آن برلین، همین آزادی است. در این شهر شما می توانید در محله های باستانی گردش کنید، آزادانه به جشن و پایکوبی بپردازید و صد ها فعالیت مختلف را به دلخواه انحام دهید. با این حال انتظار مورد استقبال گرفتن از سوی مردم بومی را نداشته باشید! آن ها از شلوغی شهر به خاطر وجود توریست ها خسته هستند و اگر بشنوند شما توریست هستید احتمالاً خوشحال نمی شوند.

یونان

جاذبه های توریستی یونان فراوان است و اقتصاد این کشور نیز از صنعت توریسم سود می برد. اما این به آن معنا نیست که مردم یونان الزاماً از رفت و آمد توریست ها به کشورشان خوشحال می شوند. مثلاً جزیره ی سانتورینی با خانه های سفید رنگ و سقف های گنبدی شکل آبی اش مدت هاست که به لحاظ توریست اشباع شده است. مردم بومی این جزیره از ازدحام توریست ها آرامش ندارند و نیمی از آن ها در سال های اخیر کوچ کرده اند. توریست ها متأسفانه با بی تفاوتی در در طبیعت زباله می ریزند و به ساختمان ها آسیب می رسانند.

پرتغال

لیسبونِ پرتغال یکی دیگر از شهر هایی است که به لحاظ توریست اشباع شده است. اگر چه هجوم توریست ها به لیسبون موجب رونق کسب و کار های محلی شده ، همه ی مردم سودی از این قضیه نمی برند و رشد بی رویه ی توریسم را مختل زندگی خود می دانند. مثلاً قیمت خانه در مرکز لیسبون فوق العاده بالا رفته است و مردم بومی دیگر قادر به پرداخت چنین هزینه ای نیستند. به علاوه خانه های قدیمی و باستانی به اجاره ی توریست ها در می آید و آن ها به این خانه ها آسیب می زنند و بافت قدیمی شهر را به مرور زمان از بین می برند.

شیلی

مردم شیلی عاشق سایت قدیمی موآی هستند که در یک جزیره ی کوچک واقع شده است. این سایت شامل مجسمه هایی می شود که از سنگ تراشیده شده اند و سال ها قبل محل برگزای مراسم توسط مردمان راپا نوئی بوده است. برخی از این مجسمه ها بسیار بلند و سنگین هستند و وزنی بیش از 80 تن دارند. متأسفانه هجوم بی رویه ی توریست ها به این جزیره ی کوچک موجب آسیب زیادی به این مجسمه های دوست داشتنی شده و موآی را در معض نابودی قرار داده است. توریست ها بی توجه به مقررات مجسمه ها را لمس می کنند و به آن ها صدمه های جبران ناپذیر وارد می سازند.

آفریقای جنوبی

آفریقای جنوبی یکی از پر بازدید کننده ترین کشور ها در قاره ی آفریقا است و با وجود بروز خشکسالی و همچنین بالا بودن میزان جرم و جنایت، همچنان تعداد توریست های این کشور روز به روز در حال افزایش می باشد. کیپ تاون با دارا بودن قابلیت های اکوتوریسم، سواحل فوق العاده زیبا و بسیاری از جاذبه های دیگر یک جواهر محسوب می شود. با این حال یکی از دلایلی که مردم این شهر از توریست ها استقبال نمی کنند و نام این کشور در فهرست ما قرار گرفته، بالا رفتن نرخ زمین در این شهر است. مردم محلی دیگر به سختی می توانند از عهده ی قیمت خانه ها بر بیایند و این موضوع موجب خشم و ناراحتی شان از صنعت گردشگری شده است.

جمهوری چک

اگر چه رشد توریسم و همچنین رشد اقتصادی که به دنبال آن می آید جنبه های مثبت و مطلوب فراوانی دارد اما یک جنبه ی انکار ناپذیر منفی دارد و آن آسیب به محیط زیست است. هر ساختار جدیدی که در دنیا به وجود می آید بخشی از محیط زیست از بین می رود. می توان گفت صنعت گردشگری این سابقه را داشته است که مکان های جادویی را تبدیل به کابوس سازد. یکی از کشور هایی که از آثار منفی هجوم توریست ها در امان نمانده است جمهوری چک است. کشوری که بیشتر به سرزمین پریان شباهت دارد اما توریست ها نقش پر رنگی در شلوغی و آسیب به محیط زیست داشته اند.

اسکاتلند

در شمال غرب اسکاتلند جزیره ای وجود دارد که به نام جزیره ی کوچک آسمان نام معروف است. این جزیره یکی از نخستین قربانیان اشباع توریست به شمار می رود. جزیره ی آسمان بزرگ ترین جزیره ی کشور اسکاتلند است و با پلی به سرزمین اصلی وصل می شود، اما همین پل ارتباطی آفت جزیره شده و رفت و آمد توریست ها را به آن جا آسان تر کرده است. جاذبه های طبیعی فراوان جزیره موجب شده محبوبیت فراوانی در سرتاسر دنیا پیدا کند اما از آن جا که این جزیره زیر ساخت ها و منابع کافی برای این تعداد توریست در اختیار نداشته آلودگی و تخریب زیادی به بار آمده است.

کلمبیا

در مورد عدم علاقه ی مردم کلمبیا به توریست بیشتر از آن که توریست ها نقش داشته باشند خود مقامات محلی مقصر هستند زیرا سیاست هایی که برای افزایش میزان توریست به کار گرفته اند موجب خشم و عصبانیت مردم شده است. در پایتخت کارائیبی کلمبیا، کارتاجنا، سرمایه گذاران خارجی بر روی رشد توریسم سرمایه گذاری کرده اند و در این رابطه فقط به سود شخصی خود فکر کرده اند، بدون اینکه خواسته های مردم بومی را در نظر بگیرند. در نتیجه مردم این منطقه از افزایش توریست نه تنها خوشحال نیستند بلکه بیشتر غمگین و سرخورده اند.

مصر

مصر یکی از قدیمی ترین کشور های توریستی جهان است و اهرام جیزه همواره مورد توجه توریست ها قرار داشته اند. نمی توان گفت مردم مصر از ورود توریست ها ناراحت هستند اما پدیده ی اشباع توریسم خود را در قاهره به خوبی نشان می دهد. بخشی از عدم توازن در آمد و ثروت در قاهره به توریسم بر می گردد و بار منفی این موضوع بر روی دوش مردم عادی شهر است.

اسپانیا

واضح است کشوری که یک میلیون جاذبه ی توریستی دارد هدف اصلی و اولیه ی هر گردشگری قرار می گیرد. با این حال در بارسلونا ورود بیش از اندازه ی گردشگران تبدیل به یک معضل جدی شده است. در واقع تعداد گردشگران این شهر به قدری زیاد شده که بر روی فرهنگ و سبک زندگی مردم تأثیز گذاشته و همه چیز را دچار اختلال کرده است.

موریس

موریس کشوری بسیار کوچک است و از نظر جمعیتی یکی از متراکم ترین کشور های جهان به شمار می رود. این کشور در فاصله ی 2 هزار کیلومتری جنوب شرقی قاره ی آفریقا در اقیانوس هند قرار دارد. با وجود اینکه جمعیت موریس در این مساحت کم 1.3 میلیون نفر است، سالانه بیش از 1 میلیون توریست از این کشور بازدید می کنند. کسانی که قبلاً به موریس سفر کرده اند می دانند این کشور به شکل انکار ناپذیری شلوغ است و حضور توریست ها فقط آن جا را شلوغ تر می سازد. وقتی کشوری برای مردم خودش جا ندارد نمی توان توقع داشت از حضور توریست ها چندان ذوق زده شود.

اندونزی

بالی در سال های نه چندان دور بهشت روی کره ی زمین محسوب می شد و از نظر آرامش صلح آمیزی که بر آن حاکم بود در دنیا نظیر نداشت. مردم این سرزمین بسیار مهربان بودند و با روی خوش به توریست ها خوش آمد می گفتند. آن ها همچنین از اینکه فرصتی داشته باشند تا آداب و رسوم بومی خود را به دیگران معرفی کنند لذت می بردند. امروزه بالی قصه ی متفاوتی دارد. این بهشت حاره ای با پدیده ی اشباع توریسم مواجه شده و طبیعت زیبایش آسیب های جبران ناپذیری دیده است. هتل ها و مال های عظیم جای طبیعت را گرفته اند و فرهنگ بومی روز به روز در حال کمرنگ شدن است.

میانمار

اگر چه این کشور به تازگی جایی در مقصد های محبوب توریستی پیدا کرده است اما در ظرف همین مدت کوتاه مردم این کشور از صنعت گردشگری خسته و دلزده شده اند. از نظر آن ها توریست ها احترام کافی برای اماکن مقدسی چون دره ی معابد پاگان قائل نمی شوند. تعداد پاگودا های این دره از 4000 عدد در سال های اخیر به نصف کاهش پیدا کرده است. اگرچه بسیاری از این پاگودا ها در اثر عواملی چون زلزله و فرسایش از بین رفته اند، اما برخی از آن ها نیز توسط توریست ها نابود شده اند. توریست ها این عادت ناپسند را دارند که بر روی سقف پاگودا ها بروند تا به تماشای بالون ها در آسمان بپردازند، بدون اینکه توجه کنند این معابدِ باستانی استحکام کافی ندارند و به راحتی تخریب می شوند.

ویتنام

در ویتنام یک میراث فرهنگی بسیار معروف یونسکو وجود دارد و آن خلیج هالونگ است. این خلیج پر بازدید کننده ترین جاذبه ی توریستی ویتنام است و سالانه سه میلیون توریست با کروز از روی آن عبور می کنند. به علاوه قایق های متعددی نیز روزانه در خلیج به گردش می پردازند. متأسفانه محبوبیت بیش از حد این خلیج موجب شده تور های بی تجربه ی زیادی توریست ها را به گشت در آن ببرند و با بی توجهی هر چه تمام تر به محیط زیست زیبای منطقه آسیب برسانند. در حال حاضر این خلیج خیلی آلوده تر از قبل شده و دیگر زیبایی سابق را ندارد.

مراکش

در سال 2008مراکش میزبان 3 میلیون توریست در سال بود. در ظرف این 9 سال گذشته تعداد توریست های این کشور تقریباً چهار برابر شده و به یازده میلیون نفر در سال رسیده است. مردم بومی این کشور در گذشته با اشتیاق از توریست ها استقبال می کردند و آن ها را عامل رونق و رفاه اقتصادی کشور خود می دانستند اما مدتی بعد تشخیص دادند که توریسم جنبه ی منفی نیز دارد و تخریب محیط زیست و آثار باستانی وجه منفی یکی از سود آور ترین صنعت های جهان است. امروزه مردم مراکش از بالا رفتن قیمت اجاره ها شاکی هستند و معتقدند در حالی که از یک جایی به بعد افزایش تعداد توریست درآمد مردم را بالا نبرده است، بلکه هزینه های زندگی را نیز به علت افزایش قیمت ها بیشتر کرده است.

هلند

هلند کشوری سرشار از شور زندگی است و کمتر کسی به یک بار سفر به این کشور رضایت می دهد. در واقع توریست ها طوری عاشق آمستردام که مناظرش شبیه نقاشی های کتاب های قصه است می شوند که دوست دارند بارها و بار ها به آن سفر کنند. اما گاهی جذابیت بیش از حد یک مکان بلای جانش می شود، مانند آمستردام که با جمعیت یک میلیون نفر پذیرای پانزه میلیون توریست در سال است. چنین جمعیتی برای شهری که چندان بزرگ نیست خیلی زیاد است. به علاوه توریست ها شهر آمستردام را با پارتی اشتباه می گیرند و تمام مدت به خوش گذرانی مشغول می شوند، در حالی که مردم ساکن شهر از این رفتار شاکی هستند و آن را مزاحم آرامش زندگی خود می دانند.

تایلند

کشور تایلند با اشتیاق از توریست ها استقبال می کند و اقتصاد خود را مدیون صنعت توریسم می داند، اما حتی این کشور نیز از وجه منفی اشباع توریسم در امان نمانده است. بسیاری از توریست هایی که به تایلند سفر می کنند هیچ قید و محدودیتی نمی شناسند و می خواهند آزادی کامل را تجربه کنند. آن ها با بی قیدی سواحل زیبای این کشور را آلوده می سازند و منظره ی ناخوشایندی از خود به جای می گذارند. مثلاً جزیره ی کوه فی فی یکی از نقاطی است که آسیب زیادی از توریست ها دیده است. پس از آن که لئوناردو دی کاپریو فیلم ساحل را در سال 2000 در این منطقه بازی کرد، ناگهان تعداد بازدید کنندگان به شکلی تصاعدی افزایش یافت و به نظر می رسید هر کسی که آن فیلم را دید بلافاصله بلیطی به مقصد تایلند تهیه کرد. هجوم بیش از اندازه ی توریست ها به این ساحل زیبایی طبیعی آن را تحت تأثیر قرار داد و لقب بهشت به سادگی از این منطقه برداشته شد.

فیلیپین

یکی از جزایر فیلیپین به نام پالاوان از قربانیان بلامنازع اشباع توریسم محسوب می شود. این جزیره که فقط 36 هزار نفر جمعیت دارد میزبان 200 هزار توریست است و کار به جایی کشیده است که حتی اسکان توریست ها و تهیه ی غذا برای آن ها با مشکل موجه شده و طبیعت جزیره رو به نابودی است.