کلاهبرداري هاي مرسوم در کشور هاي آسيايي و چگونگي اجتناب از آن ها - قسمت چهارم

کلاهبرداري هاي مرسوم در کشور هاي آسيايي و چگونگي اجتناب از آن ها، با 2Safar همراه باشید.

در هند: من در يک دفتر اطلاعات توريستي کار مي کنم

بيشتر مردم حرف کساني که در دفاتر اطلاعات توريستي کار مي کنند را باور کرده و به توصيه هاي آن ها عمل مي کنند. اشکال کار وقتي پيدا مي شود که بدانيم برخي از دفاتر قلابي هستند و براي کلاهبرداري از توريست ها برپا شده اند. آن ها شما را به هتل ها،، فروشگاه ها يا مکان هاي توريستي خاصي مي فرستند که از قبل با آن ها قرارداد بسته اند. بيشتر اوقات توريست از همه جا بي خبر به جايي هدايت مي شود که اصلاً با کيفيت نيست يا ارزش رفتن ندارد. اگر در مورد مکان هاي ديگر از اين دفاتر سؤال کنيد به شما خواهند گفت که آن ها به درد نمي خورند يا بسته هستند.

براي اجتناب از اين کلاهبرداري، دفاتر اطلاعات توريستي را در اينترنت چک کنيد. دفاتر قانوني در وبسايت هاي رسمي توريسم هند معرفي شده اند و ساير دفاتر غير قانوني هستند. حتي اگر همه چيز مرتب به نظر مي رسيد و دفتر تابلو و به ظاهر مجور داشت باز هم اعتماد نکنيد.

در بازار: من سنگ هاي زينتي صادراتي مي فروشم

فروش سنگ هاي تزئيني به ظاهر گران قيمت ولي در واقع فيک از کلاهبرداري مرسوم در کشور هاي شرق آسيا است. این کلاهبرداری انواع مختلف دارد اما به طور کلی خود را درگیر هیچ چیزی که مربوط به سنگ های قیمتی می شود نکنید. آن ها تماماً تقلبی هستند و کلاهبرداران ترفند های مختلفی برای قالب کردن این سنگ ها به شما به کار خواهند بست. قاطعانه به این افراد پاسخ نه بدهید.

در هند: من یک بچه ی کوچک و دوست داشتنی اما فقیر هستم، به من کمک کنید.

در کشور های آسیایی به خصوص هند گدا زیاد است. برخی از این گداها واقعاً دل توریست ها را به رحم می آورند. مثلاً در امتداد رود گنگ در هند امکان ندارد با تعدادی کودک احاطه نشوید که سعی می کنند شما را ترغیب به کمک کنند. حتی ممکن است بکوشند به شما گل یا کالایی بفروشند. این کودکان کاملاً خوش رفتار و مؤدب هستند و به نوعی شیرین ترین موجودات روی کره ی زمین به نظر می رسند. اما آیا کمک به آن ها ایده ی خوبی است؟ قطعاً خیر. پولی که شما به آن ها می دهید نصیب سرپرست هایشان می شود و هرگز در راه رفاه یا تحصیلات این کودکان صرف نخواهد شد.

تنها راهی که وجود دارد نادیده گرفتن این بچه ها است. اگرچه کار سختی است اما باید مقابل وسوسه ی کمک به آن ها خودداری کرده و کارهای خیر خود را به نحو مؤثر دیگری انجام دهید. همچنین می توانید به این بچه ها خوراکی بدهید که حداقل خیالتان راحت باشد نصیب خودشان می شود.

در سری لانکا: برای عکس گرفتن باید پول بدهید!

وقتی در خیابان های سری لانکا قدم می زنید، ممکن است توجهتان به چیزی جلب شده و دوست داشته باشید عکسی از او بیندازید. اما به محض اینکه دوربینتان را در می آورید یک نفر ناگهان سر و کله اش پیدا شده و می گوید برای عکس گرفتن باید پول پرداخت کنید.

به هیچ وجه زیر بار پول دادن بابت عکس نروید و با خونسردی به کار خود ادامه دهید. هیچ قانونی در این رابطه در کشور سری لانکا یا سایر کشور های آسیایی وجود ندارد که حاکی از منع عکس گرفتن در اماکن توریستی باشد.