مسجد میرزا علی اکبر اردبیل

در ادامه ی معرفی جاذبه های گردشگری شهر زیبا و تاریخی اردبیل به بنایی متعلق به دوران قاجار می رویم، اثری که امروزه گردشگران متعددی برای بازدید از آن راهی میدان ساعت و خیابان سی متری می شوند و ما هم برای معرفی این بنا برای شما به آدرس می رویم. اسم مکان مسجد میرزا علی اکبر است، میرزا علی اکبر از بزرگان سرشناس شهر اردبیل و کل آذربایجان در خلال حکومت قاجاریه بر ایران بود و درس و وعظ از مشهور ترین مدارس اردبیل به شمار می رفت. این مکان هم محل تدریس طلاب توسط میرزا علی اکبر بود، که به نظر برخی از مورخان درس و وعظ میرزا علی اکبر در این مسجد باعث شد تا مردم این مکان را مسجد میرزا علی اکبر به نامند، و عده ای هم بر این باورند، که پس از رونق گرفتن مکتب میرزا علی اکبر این مکان به مسجد تبدیل شد. با این وجود، امروز از آن درس و کتاب خبری نیست و گردشگران به دنبال دیدن بنایی قجری و اثری تاریخی راهی خیابان 30 متری می شوند.

بر اساس اطلاعات موجود و نظر کارشناسان، بنای ابتدای مسجد در اواسط دوران قاجاریه ساخته شده، اما در اواخر دوران قاجار و نزدیکی های انقلاب مشروطیت در خلال سلطنت مظفرالدین شاه، میرزا علی اکبر این بنا را مورد بازسازی و مرمت قرار می دهد . بیشترین تغییرات موجود و آثار و هنر های بکار رفته در این مسجد هم متعلق به بازسازی میرزا علی اکبر می باشد. از این رو، المان های معماری رایج در آن دوره ی تاریخی را می توان به وضوح در این مسجد مشاهده کرد.

مسجد میرزا علی اکبر در شهر اردبیل یکی از بنای های تاریخی و زیبایی است، که گردشگران را مجذوب خود خواهد کرد. هنگامی که وارد حیاط این مسجد می شوید، فضای و محیط تاریخی و سنتی این مکان در کنار هنر معماری بکار رفته در آن در خدمت المان های مذهبی و دینی قرار گرفته و بازدید کنندگان این اثر به خوبی آن را احساس می کنند. مسجد میرزا علی اکبر از جمله مساجد تک مناره ای است که می توان در مسجد جامع این شهر نمونه ی دیگری از این سبک معماری ایرانی را مشاهده نمود، با این حال، مسجد میرزا علی اکبر مجتهد، نمونه ی زیبایی از هنر آجر کاری و کاشی کاری ایرانی است که به وفور در بخش ها و قسمت های مختلف بنا قابل مشاهده هستند، البته آجر اصلی ترین ماده ی بکار رفته در ساخت این بنا است. یکی دیگر از ویژگی های معماری رایج در سبک معماری آن دوره ی تاریخی اروسی و های استفاده از بازی رنگ و نور در محیط داخلی مسجد است، که هنر نجاری و ذوق معماری ایرانی را به رخ می کشد و صحنه های بسیار زیبا و تماشایی را رقم می زند.

گردشگران در چنین محیط و فضا های تاریخی و سنتی اوقات لذتبخشی را خواهند داشت و این تنها به واسطه ی هنر معماری و زیبایی های معماری این بنا نیست، که البته در کنار آن حس نوستالژیک و ارتباط عاطفی شدید گردشگران ایرانی در چنین فضا هایی برای آن یادآور خاطراتی ندیدن و رویاهایی شنیده است. معماری عهد قاجار برای جامعه ی ایرانی همیشه نمادی از تاریخ و تمام لذت های معنوی پیش ار دوران را مدرن را دارد و به همین خاطر، دیدن چنین فضا ها و بناهایی برای گردشگران در شهر های مختلف از محبوبیت بالایی برخوردار است.